Spis treści:
- Jak wybrać beczkę do wędzenia?
- Jak zrobić wędzarnię z beczki krok po kroku?
- Gdzie postawić wędzarnię z beczki?
- Jakie drewno wybrać do wędzarni z beczki?
- Jak wędzić w beczce na zimno i ciepło?
Jak wybrać beczkę do wędzenia?
Pierwszym krokiem przy budowie własnej wędzarni jest wybór odpowiedniej beczki. Do domowej wędzarni w ogrodzie sprawdzi się drewniana lub metalowa beczka (ocynkowana lub stalowa). Należy przy tym pamiętać o kluczowej kwestii. Beczka musi być czysta i nie może zawierać zanieczyszczeń chemicznych, np. pozostałości farb lub olejów. W momencie podgrzania mogą one emitować lotne związki, które są szkodliwe dla naszego zdrowia.
Wędzarnia z beczki musi być zaopatrzona także w pokrywę i metalowy pręt, na którym będzie można wieszać mięso poddawane procesowi wędzenia. W tym przypadku sprawdzą się również wąskie drewniane listwy.
Beczki do wędzenia dostępne są również w sklepach stacjonarnych i internetowych. Gotowa wędzarnia posiada uchwyty do przenoszenia, pokrywę i poprzeczkę do zawieszenia mięsa. Z kolei palenisko można nabyć jako oddzielną metalową komorę z otworem na rurę dymną.
Drewno do wędzenia nie może być wilgotne, ponieważ tworzy się ono kwaśny dym, który psuje smak potraw. Fot.123RF.com
Jak zrobić wędzarnię z beczki krok po kroku?
Do przygotowania domowej wędzarni z beczki potrzebne będą m.in.:
- przewód dymowy,
- palenisko,
- pokrywa,
- zawieszki na mięso,
- grube koce lub tkanina.
W pierwszej kolejności z beczki należy usunąć spód i pokrywę. Następnie jej dolną część zabezpieczyć metalową siatką. Z kolei górę trzeba zabezpieczyć niezbyt szczelną pokrywą lub przepuszczającym dym materiałem (np. kocem). Kolejnym krokiem jest przymocowanie drewnianych lub metalowych prętów, na których zawisną haki z mięsem. Tak przygotowaną komorę wędzarniczą łączymy z paleniskiem.
Trzeba pamiętać, że beczka stanowiąca wędzarnię musi być nieco wyżej od paleniska, które należy umieścić w zagłębieniu w ziemi. Obie części trzeba połączyć niezbyt stromo opadającym kanałem wykopanym w ziemi. Umieszcza się w nim rurę stanowiącą przewód dymowy. Odległość paleniska od komory wędzarniczej powinna wynosić około 2 metrów. Wszystko dlatego, że wędzi się dymem, nie zaś ogniem.
Gdzie postawić wędzarnię z beczki?
Zanim przystąpimy do projektowania przydomowej wędzarni, a następnie jej tworzenia, powinniśmy dokładnie przemyśleć miejsce, w którym chcemy ją usytuować. Miejsce ustawienia wędzarni z beczki to przede wszystkim kwestia bezpieczeństwa.
Palenisko powinno znajdować się z dala od budynków oraz łatwopalnych traw, krzewów oraz drzew. Należy również zwrócić uwagę na to, że wędzarnia z beczki wytwarza spore ilości dymu. W powietrzu unosi się też specyficzny zapach. Nie każdemu takie warunki mogą odpowiadać, szczególnie jeśli planujemy wędzić stosunkowo często. Warto więc zorientować się, czy dane miejsce nie będzie pod tym względem zbyt kłopotliwe dla naszych sąsiadów.
Palenisko powinno znajdować się z dala od budynków oraz łatwopalnych traw, krzewów oraz drzew. Fot.123RF.com
Jakie drewno wybrać do wędzarni z beczki?
Do wędzarni z beczki najlepsze jest drewno drzew liściastych. Gatunki iglaste nie spełnią zadania. Ich drewno zawiera dużo żywicy, która – spalając się – może powodować gorzkawy smak wędzonej żywności.
Bardzo dobre jest drewno gatunków owocowych. Jego dym jest aromatyczny i delikatny, szczególnie polecany do drobiu. Odpowiednie do wędzenia jest też drewno olchy, które tworzy słodkawy dym i nadaje wędzonkom piękny ciemnozłoty kolor. Doskonały posmak daje również wędzenie drewnem orzechowym.
Trzeba pamiętać, że drewno do wędzenia nie może być wilgotne, ponieważ tworzy się ono kwaśny dym, który psuje smak potraw.
Jak wędzić w beczce na zimno i ciepło?
Do głównych różnic między wędzeniem na zimno a na ciepło zalicza się czas trwania procesu oraz temperatura.
Wędzenie na gorąco jest metodą szybką i pozwala na przygotowanie mięs w ciągu kilku godzin. Przebiega ono w trzech etapach: obsuszania, właściwego wędzenia i podpiekania, podczas których temperatura jest zwiększana. W czasie wędzenia na gorąco białko się ścina i zamyka pory, przez to dym nie wnika w głąb mięsa. Wędzenie na ciepło przeprowadza się w temperaturze od 30 st. C do 45–50 st. C.
Wędzenie na zimno odbywa się w znacznie niższej temperaturze. Czas wędzenia jest dłuższy i wymaga nawet od kilku do kilkunastu dni. Źródło ciepła musi być oddalone od wędzonych potraw. Przy metodzie wędzenia zimnym dymem bardzo ważny jest odpowiednio zbudowana wędzarnia. Najlepiej sprawdza się wędzarnia z cegieł, które dobrze izolują od otoczenia, zaś przez otwieranie i zamykanie zasuw można łatwo kontrolować temperaturę.