Spis treści:
- Ałycza, czyli śliwa wiśniowa – charakterystyka i ciekawe odmiany
- Uprawa i wymagania ałyczy
- Śliwa ałycza – zastosowania w ogrodzie
- Owoce śliwy wiśniowej – właściwości
Ałycza, czyli śliwa wiśniowa – charakterystyka
Śliwa wiśniowa (Prunus divaricata in. Prunus cerasifera) to gatunek, który w stanie naturalnym porasta tereny Kaukazu oraz Azji Środkowej. Pod naszą szerokością geograficzną zdziczałą ałyczę możemy zauważyć na nieużytkach, działkach czy rosnącą przy drogach. Gatunek ten łatwo się rozprzestrzenia, ponieważ owoce śliwy wiśniowej są chętnie spożywane przez zwierzęta. Kiełkujące pestki często przyjmują się w miejscu, w którym zostały porzucone. Ałyczę możemy z powodzeniem uprawiać jako roślinę sadowniczą lub ozdobną.
Ałycza jest krzewem bądź niewysokim drzewem. Roślina ta osiąga na ogół nie więcej niż 8 m wysokości. Charakteryzują ją wzniesione pędy, tworzące rozłożystą koronę. Pokrywa je gładka kora w ciemnowiśniowym kolorze. Ałycza odznacza się połyskującymi, eliptycznymi liśćmi, których brzegi są piłkowane. Niektóre odmiany rośliny mają dekoracyjne liście w kolorze bordowym, purpurowym lub czerwonym.
Ozdobne są także kwiaty śliwy wiśniowej – białe, różowe lub białoróżowe, mające intensywny zapach. Kwitnienie jest imponujące, ponieważ całe drzewko jest wręcz obsypane drobnymi kwiatkami. Niestety, ich urodą możemy cieszyć się krótko. Miododajne kwiaty ałyczy pojawiają się na przełomie maja oraz kwietnia i nie utrzymują się zbyt długo – po kilku dniach nie ma po nich śladu.
Po zakończeniu kwitnienia następuje okres zawiązywania owoców, których ałycza rodzi wiele. Są one zaokrąglone, mają średnicę ok. 3 cm i żółty, czerwony bądź fioletowy kolor. Na ich pełną dojrzałość musimy poczekać do sierpnia. Owoce śliwy czerwonej różnią się od mirabelek tym, że ich miąższ z trudem oddziela się od pestek. Ponadto plony ałyczy są bardziej kwaśne oraz mają dłuższe szypułki, których w przeciwieństwie do ogonków mirabelki nie pokrywa meszek.
Ałycza może mieć bordowe liście i jasnoróżowe kwiaty. Fot. CanvaPro
Najciekawsze odmiany ałyczy
Istnieje wiele interesujących odmian śliwy wiśniowej, które różnią się między sobą wysokością, barwą kwiatów oraz kolorem liści. Najciekawsze spośród nich to:
- 'Hessei' – czerwone, wąskie liście tej odmiany mają kremowy brzeg, dzięki czemu prezentuje się niezwykle efektownie. Osiąga ok. 3 m wysokości i nadaje się na żywopłoty.
- 'Złoty Obłok' – to nieco wyższa odmiana – okazy dorastają do ok. 7 m wysokości. Charakterystyczne dla niej są przyrosty, które mają intensywnie żółty kolor.
- 'Nigra' – osiąga ok. 5 m wysokości. Jest ceniona za ciemnopurpurowe liście oraz kontrastujące z nimi jasnoróżowe kwiaty.
- 'Hollywood' – odmiana ta odznacza się purpurowymi liśćmi, różowymi kwiatami oraz czerwonymi owocami. Ta pięknie prezentująca się ałycza doskonale znosi niesprzyjające warunki atmosferyczne.
- 'Atropurpurea' – zachwyca rozłożystą koroną, ciemnopurpurowym kolorem liści oraz intensywnie różowymi kwiatami. Jest często wybierana na żywopłoty.
Przeczytaj również: Zakładamy sad na działce krok po kroku. Od czego zacząć i jak sadzić drzewka
Uprawa i wymagania ałyczy
Śliwa wiśniowa jest uznawana za niewymagającą i prostą w uprawie roślinę. Jest odporna na trudne warunki atmosferyczne oraz poradzi sobie na praktycznie każdym stanowisku w ogrodzie, w optymalnych warunkach rośnie znacznie szybciej i ma dekoracyjny wygląd.
- Podłoże i stanowisko
Ałycza preferuje przepuszczalne podłoża o umiarkowanej wilgotności. Najkorzystniejsza dla śliwy wiśniowej jest gleba żyzna, ale roślina ta może rosnąć nawet w podłożu ubogim w składniki pokarmowe. Dla okazu wybierzmy stanowisko półcieniste lub słoneczne, osłonięte od wiatru.
- Sadzenie, podlewanie i nawożenie
Śliwę wiśniową sadzimy na stałym stanowisku w ogrodzie wiosną. Jeśli chcemy stworzyć z ałyczy żywopłot, posadźmy ją w dwóch rzędach. Na każdy metr bieżący w rzędzie przeznaczmy 4 młode rośliny, które uprzednio powinniśmy umieścić w wodzie na kilka godzin. Podczas sadzenia na dno każdego z dołków można wsypać kompost lub inny nawóz organiczny. Później rośliny nie wymagają intensywnego nawożenia, ale od czasu do czasu możemy powtarzać zasilanie kompostem. Ałycza wymaga regularnego podlewania wyłącznie w okresie długotrwałej suszy.
- Przycinanie
Roślina ta dobrze toleruje cięcie. Śliwę wiśniową podcinamy wczesną wiosną, zanim zdąży wypuścić liście. Wtedy formujemy drzewko oraz pozbywamy się pędów chorych, złamanych czy zaatakowanych przez szkodniki. W przypadku żywopłotów z ałyczy cięcie realizujemy zaraz po posadzeniu, skracając pędy do wysokości ok. 20 cm od ziemi. W następnych latach w czerwcu bądź sierpniu odrosty tniemy do ½ ich długości. Ałycza często uprawiana jest jako szczepiona na pniu. W takim przypadku powinniśmy pozbywać się młodych odrostów wyrastających z podkładki.
- Rozmnażanie
Najłatwiejszą metodą rozmnażania ałyczy jest pobranie i posadzenie młodych siewek, które znajdziemy co roku pod matecznym drzewem. Roślinę tę możemy rozmnożyć również przez pozyskanie sadzonek z tegorocznych pędów. Zabieg ten realizujemy jesienią. Najtrudniejszym sposobem rozmnażania śliwy wiśniowej jest pobranie nasion i ich późniejsza stratyfikacja, czyli przerwanie ich spoczynku oraz przyspieszenie kiełkowania. Proces ten jest jednak długotrwały (ok. 1-2 miesięcy), a powstałe z nasion młode siewki powinniśmy pielęgnować jeszcze przez ok. 1 rok, zanim posadzimy je na stałym stanowisku w ogrodzie.
Śliwa ałycza – zastosowania w ogrodzie
Gatunek ten znajduje wiele zastosowań w ogrodzie. Śliwa ałycza może być uprawiana jako roślina ozdobna naszego zielonego zakątka. Doskonale nadaje się również na wytrzymałe i mało wymagające żywopłoty czy malownicze szpalery. Ałycza jest odporna na mróz i łatwa w uprawie, dlatego sprawdza się jako podkładka pod inne odmiany śliw, moreli czy brzoskwiń. Wielu ogrodników decyduje się na uprawę tego drzewa ze względu na jego wartościowe owoce.
Owoce śliwy wiśniowej – właściwości
Kwaskowate owoce ałyczy nie są uznawane za szczególnie smaczne, ale warto je docenić, ponieważ są wartościowe. Obfitują w witaminy z grupy B, składniki mineralne oraz pektyny. Można spożywać je na surowo, ale najlepiej nadają się do przyrządzenia przetworów. Warto robić z nich powidła, dżemy, kompoty oraz nalewki. Owoce te są podstawą gruzińskiego sosu tkemali, który podaje się głównie do mięs.
Źródło: Deccoria.pl
Przeczytaj również:
Kiedy sadzić drzewa owocowe? Sprawdź, który termin jest najkorzystniejszy
Jak przycinać brzoskwinie, by dorodnie owocowały? Ważny jest termin i technika
Sezon na jeżyny. Polecane zwłaszcza w okresie menopauzy na INTERIA.TV.