Spis treści:
Byliny ogrodowe – kiedy sadzić?
Byliny to rośliny zielne, żyjące dłużej niż 2 lata, mające niezdrewniałe części nadziemne. Razem z krzewinkami, krzewami i drzewami nazywane są roślinami wieloletnimi. Byliny ogrodowe zwykle zimują w gruncie, jednak jeśli nie są odporne na mróz, wymagają wykopania przed zimą. Do bylin ogrodowych, które wymagają wykopania na zimę, należą między innymi:
- dalie,
- amarylis,
- mieczyki,
- wilczomlecze,
- begonie,
- paciorecznik (kanna),
- tygrysówki,
- krokosmia.
Byliny trzeba przechowywać po wykopaniu w pomieszczeniu suchym i chłodnym, choć nie może być to pomieszczenie zimne. Zwykle wykopania wymagają rośliny cebulowe oraz te zimujące w postaci kłączy. Wyjmujemy je z gruntu po zakończeniu kwitnienia, spiesząc się, by zdążyć przed pierwszymi przymrozkami. Wiele zależy od aktualnej pogody, jednak zwykle robi się to w październiku. Wyjątkiem są dalie i pacioreczniki, gdyż najlepiej wykopać je i przenieść do wnętrza dopiero po pierwszych przymrozkach.
Jeśli chodzi o sadzenie bylin, w uprawie doniczkowej możemy to robić właściwie przez cały rok. Z kolei sadzenie bylin do gruntu może odbywać się w terminie wiosennym lub letnim. Wiosną zróbmy to tuż po ruszeniu wegetacji. Jeśli wolimy posadzić rośliny latem, powinno to być lato późne – najlepiej przełom sierpnia i września. Istnieją też byliny, które dobrze zniosą jesienne sadzenie. To między innymi barwinek, krwawnik, skalnica czy bodziszek.
Przeczytaj również: Byliny na gleby piaszczyste, suche i nasłonecznione. Przegląd najpiękniejszych roślin, które zdobią ogród do późna
Mało znane byliny ogrodowe
Niektóre byliny ogrodowe cieszą się ogromną popularnością, podczas gdy inne są mało znane, choć również piękne. Jakimi roślinami warto się zainteresować?
-
Baptysja błękitna
To pochodząca z Ameryki Północnej, długowieczna bylina z rodziny bobowatych. Dorasta do około 150 cm, ma wzniesiony pokrój i trójdzielne, owalne listki. Jej fioletowo-niebieskie kwiaty kwitną od maja do lipca. Baptysja błękitna nie ma dużych wymagań, choć preferuje słoneczne stanowisko i lekką, przepuszczalną glebę. Roślinę wysiewamy do gruntu jesienią.
Baptysja błękitna to mało znana bylina ogrodowa o fioletowo-niebieskich kwiatach. Fot.123RF.com
-
Ciemiężyca czarna
To bylina z rodziny melantkowatych, którą w Polsce możemy spotkać na Roztoczu. Ma grubą, wzniesioną łodygę, dorastającą nawet do 1,3 metra wysokości. Wytwarza owłosiony kwiatostan w kształcie wiechy i czerwonobrunatne kwiaty. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Warto wiedzieć, że ciemiężyca czarna jest objęta ochroną gatunkową i trująca. Zawiera bowiem liczne, toksyczne alkaloidy. To roślina mrozoodporna.
-
Smilacina racemosa (majówka groniasta)
To bylina leśna, dorastająca do około 60-80 cm wysokości. Kwitnie w maju, wytwarzając niewielkie, białe lub kremowobiałe kwiaty. Ma przeciętne wymagania glebowe. Majówka groniasta najlepiej czuje się w wilgotnym podłożu, o kwaśnym odczynie pH. Poradzi sobie zarówno w cienistym, jak i słonecznym stanowisku. Na miejsce stałe sadzimy ją po ustaniu okresu przymrozków.
-
Złotnica żółta (Asphodeline lutea)
Roślina z rodziny żółtakowatych, wytwarzająca niewielkie, miododajne, żółte kwiaty. Kwitnie w czerwcu i maju. Ma igiełkowate ulistnienie w sinozielonym kolorze. Preferuje słoneczne stanowiska i przepuszczalną, próchniczą glebę o odczynie lekko wapiennym. Nasiona złotnicy żółtej najlepiej wysiewać pod osłonami – zakiełkują po 1-3 miesiącach. Kiedy siewki wytworzą 2-4 liście, przesadzamy je do doniczek, by czekały pod osłonami do wiosny kolejnego roku. Rozsadę sadzimy na rabacie w drugiej połowie maja.
Przeczytaj również: Byliny wieloletnie, które przetrwają zimę w ogrodzie. Nie musisz wykopywać, co roku kwitną zachwycająco
-
Piwonia Młokosiewicza
To długowieczna, wolno rosnąca bylina, pochodząca z Kaukazu i należąca do rodziny piwoniowatych. Została odkryta w roku 1897 przez polskiego przyrodnika, Ludwika Młokosiewicza. Ma krzaczasty, lekko rozłożysty pokrój i osiąga do 70 cm wysokości. Piwonia Młokosiewicza ma dość grubą łodygę, intensywnie zielone liście i ozdobne, duże kwiaty w kolorze żółtym, kremowym lub (rzadko) białym. Zakwita w drugiej połowie maja. Potrzebuje słonecznego stanowiska i żyznego podłoża. Sadzonki pochodzące z podziału karpy sadzimy od końca sierpnia do połowy jesieni. Zakupione w sklepie można sadzić równie dobrze jesienią, jak i wiosną.
-
Piwonia delikatna
Roślina znana jest również jako piwonia koperkowa. Dorasta do 50 cm, najlepiej rosnąc w glebie luźnej i zasobnej, na słonecznym stanowisku. Kwitnie w kwietniu i w maju, wytwarzając pojedyncze, intensywnie czerwone kwiaty z żółtymi pręcikami. Rośliny rozmnaża się przez podział karp, przy czym do dzielenia nadają się rośliny co najmniej 5-letnie. Sadzonki pochodzące z podziału karpy wysadzamy od końca sierpnia do połowy jesieni.
Piwonia delikatna to ciekawa bylina do ogrodu, która kwitnie w kwietniu i maju. Fot.123RF.com
-
Tarczyca siwa (Scutellaria incana)
Najlepiej rośnie w półcieniu, w przeciętnej ziemi ogrodowej. Jest w pełni mrozoodporna. Roślina wytwarza groniaste kwiatostany o długości nawet do 15 cm, które skupiają niewielkie, błękitno-fioletowe kwiaty. Tarczyca siwa formuje kępy dorastające nawet do 90 cm wysokości.
-
Jeffersonia dubia (Jeffersonia wątpliwa)
Pochodząca z Azji roślina leśna, która kwitnie w kwietniu, wytwarzając jasnofioletowe kwiaty. Jej liście początkowo są lekko bordowe, a później zielone. Najlepiej rośnie na stanowiskach półcienistych i cienistych, w wilgotnej, przepuszczalnej i zasobnej glebie. Łatwo ją rozmnażać, dzieląc krzew, ale można również wysiewać ją z nasion.
-
Gillenia trójlistna (Gillenia trifoliata)
Znana też jako gilenia trójlistkowa. To roślina odporna na mróz, preferująca glebę żyzną, wilgotną i przepuszczalną, o odczynie lekko kwaśnym lub obojętnym. Lubi światło, jednak zbyt intensywne nasłonecznienie może wywołać na jej powierzchni poparzenia. Roślina kwitnie od czerwca do lipca, pokrywając się drobnymi, jasnymi kwiatami. Rośliny najlepiej sadzić w odstępach 50 cm. Jeśli kupiliśmy sadzonki w doniczce, możemy je wysadzać na rabatę niemal przez cały rok – nawet wtedy, gdy kwitną. Jeśli jednak sadzimy je jesienią, lepiej umieścić je w ziemi nieco głębiej, by mróz nie uszkodził ich korzeni.
Źródło: deccoria.pl
Przeczytaj również: Bezobsługowe zimowanie pelargonii. Ogrodniczka pokazuje krok po kroku