Spis treści:
Trojeść krwista – rzadka bylina
Trojeść to grupa roślin z rodziny toinowatych, która obejmuje co najmniej 100 gatunków. Są one uprawiane w ogrodach ze względu na duże walory dekoracyjne. Najbardziej znana jest trojeść amerykańska. Choć jest efektowna i miododajna, jej uprawa w Polsce jest nielegalna, gdyż znajduje się na liście inwazyjnych gatunków obcych stwarzających zagrożenie dla Unii Europejskiej. Mało znaną, ale równie okazałą byliną jest trojeść krwista (Asclepias incarnata). Pochodzi ona z Ameryki Północnej, gdzie najchętniej zasiedla tereny wilgotne. Tworzy grube, kłączowe i białe korzenie. Część z nich znajduje się tuż pod ziemią, inne mocno rozrastają się w głąb podłoża.
Trojeść krwista dorasta do 120-150 cm wysokości, tworząc kępy o regularnym pokroju. Posiada sztywne, dość grube i wzniesione pędy, które są rozgałęzione w górnej części. Porastają je wąskie, lancetowate i ostro zakończone liście w ciemnozielonym kolorze. Są one ułożone naprzemiennie, naprzeciwległymi parami. Najbardziej okazale trojeść krwista wygląda w okresie kwitnienia, które przypada od lipca do września. W tym czasie na szczytach pędów i w kątach liści pojawiają się drobne, pięciopłatkowe kwiaty, które są zebrane w niewielkie, płaskie baldachy (o średnicy około 5 cm). Kwiaty mają różowy kolor i nietypową budowę – ich płatki skierowane są w dół, a zrośnięte pręciki i słupek do góry. Ponadto pachną one wanilią i są miododajne, dlatego przyciągają do ogrodu pszczoły, motyle i inne owady zapylające. Po przekwitnieniu kwiaty trojeści krwistej przekształcają się w bardzo atrakcyjne, wrzecionowate owocostany. Po pęknięciu uwalniają one nasiona pokryte jedwabistym puchem.
Jak uprawiać trojeść krwistą?
Zanim przejdziemy do wskazówek dotyczących uprawy i pielęgnacji trojeści krwistej, należy pamiętać, że wszystkie części rośliny zawierają trujący sok mleczny, który może powodować podrażnienia skóry i błon śluzowych. To sprawia, że prace przy roślinie należy wykonywać w rękawiczkach. Trojeść wykazuje odporność na niskie temperatury, dlatego bez problemu przetrwa mrozy (nie wymaga zimowego okrycia). Jak i każda roślina ma swoje wymagania i potrzeby. Jeśli chcemy, aby zdrowo rosła i pięknie kwitła, należy zapewnić jej jak najlepsze warunki.
Trojeść krwista wymaga wilgotnych stanowisk i jest wrażliwa na suszę. Fot.nyangkin14/123RF.com
- Siew – trojeść krwistą można wyhodować z nasion – wysiewamy je pod osłonami w marcu, a do gruntu przesadzamy w maju (zachowując odstępy 50x50 cm). Aby nasiona mogły wykiełkować, niezbędna jest ich stratyfikacja, która powinna trwać 4-5 tygodni. Okazy wyhodowane z nasion zakwitają w drugim albo trzecim roku uprawy. Można też kupić gotowe sadzonki trojeści krwistej.
- Stanowisko – trojeść ma bardzo rozbudowany system korzeniowy, dlatego nie lubi przesadzania. Stanowisko pod jej uprawę powinno być dobrze przemyślane. Najobficiej kwitnie w miejscach dobrze oświetlonych, ale radzi sobie także w półcieniu. Ważne jest, aby stanowisko było zaciszne i osłonięte od wiatru (ze względu na ryzyko łamania się pędów).
- Podłoże – w uprawie oczekuje umiarkowanie żyznej i stale wilgotnej gleby. Dobrze rośnie w podłożu ciężkim, a jej korzenie znakomicie radzą sobie z niedoborami tlenu. Znosi też gleby lekkie i piaszczyste (pod warunkiem, że w czasie suszy zapewnimy roślinie stały dostęp do wody).
Przeczytaj również: Niebieskie kwiaty na rabatę. Wysiej teraz, lazurem pokryją ogród wiosną i latem
- Podlewanie – trojeść krwista nie toleruje suszy. W przypadku, gdy podłoże jest zbyt suche, reaguje szybkim więdnięciem i zrzucaniem liści. Ważne jest, aby gleba była stale wilgotna, a nawet mokra, co jest kluczowym elementem pielęgnacji tej byliny.
- Nawożenie – trojeść krwista rozrasta się bardzo intensywnie, o ile zapewnimy jej odpowiednie warunki. W okresie wegetacyjnym potrzebuje odpowiedniego dokarmiania. Nawozy stosujemy raz lub dwa razy w sezonie – w tym celu najlepiej sprawdzą się odżywki wieloskładnikowe (ze zwiększoną ilością fosforu i potasu), kompost lub biohumus. Jednocześnie warto uważać na przenawożenie.
Trojeść krwista przyciąga pszczoły, motyle i inne owady zapylające. Fot.herreid/123RF.com
- Przycinanie – choć trojeść nie wymaga przycinania, warto regularnie usuwać jej przekwitłe kwiatostany. Taki zabieg nie tylko poprawi estetykę rośliny, ale również przyczyni się do wytwarzania nowych kwiatostanów.
- Rozmnażanie – trojeść krwista doskonale rozmnaża się z nasion, może też dawać obfity samosiew. Można również zdecydować się na rozmnażanie przez podział podziemnych kłączy. Warto jednak mieć na uwadze, że starsze egzemplarze korzenią się bardzo głęboko i zwykle trudno je wykopać. Trojeść możemy też rozmnażać przez sadzonki pędowe.
- Choroby i szkodniki – trojeść krwista jest rośliną stosunkowo odporną na choroby i szkodniki. Warto też wiedzieć, że zawiera ona w tkankach trujący sok mleczny, który chroni ją przed większością szkodników.
Zastosowanie trojeści krwistej
Trojeść krwista polecana jest szczególnie do nasadzeń naturalistycznych. Świetnie się czuje na terenach podmokłych lub okresowo zalewanych, dlatego sprawdzi się jako dekoracja oczek wodnych, stawów czy strumyków. Oprócz tego ładnie wygląda na tradycyjnych rabatach (pod warunkiem, że są one stale wilgotne). Można ją posadzić w towarzystwie innych bylin o podobnych wymaganiach, takich jak wiązówka błotna, krwawnica pospolita, lobelia szkarłatna, pełnik chiński czy bodziszek błotny. Trojeść krwista, w przeciwieństwie do trojeści amerykańskiej, nie jest ekspansywna, dlatego można ją bez obaw uprawiać w swoim ogrodzie. Ponadto jej obecność sprzyja przyciąganiu owadów zapylających. Co więcej, jest też niezbędna do rozmnażania pięknie ubarwionego motyla – monarcha ozdobnego (stanowi ich główne pożywienie). Trojeść krwista nadaje się również na kwiat cięty, a jej owocostany mogą posłużyć do suchych kompozycji.
Źródło: deccoria.pl
Przeczytaj również:
Uprawiaj zamiast trawy w słońcu i cieniu. Ogród pokryje się kwiatami i zielonym dywanem
Przygotowanie miejsca do sadzenia piwonii. Jakie podpory pod krzewy piwonii?