Spis treści:
- Łubin – krótka charakterystyka
- Odmiany łubinu idealne do ogrodu
- Jak uprawiać i pielęgnować łubin?
- Co posadzić obok łubinu?
Łubin – krótka charakterystyka
Łubin (Lupinus L.) to rodzaj roślin należących do rodziny bobowatych, tj. motylkowatych (Fabaceae). Obejmuje niemal 200 gatunków roślin zielnych (jednorocznych i wieloletnich) oraz krzewów dorastających nawet do 2 m wysokości. Najwięcej z nich występuje w Ameryce Północnej.
Łubiny zaliczane są często do roślin pionierskich, które lubią słoneczne stanowiska i z powodzeniem mogą rosnąć na terenach suchych, piaszczystych lub kamienistych, gdzie brak podłoża bogatego w składniki pokarmowe. Ich liście są bardzo charakterystyczne i przybierają przyjemny, zielony kolor. Składają się z kilku (5-12) dłoniasto złożonych listków.
W okresie jesiennym stają się żółte i mało atrakcyjne. Niektóre z gatunków łubinu zawierają alkaloidy, dlatego są uznawane za rośliny trujące. Mimo to w niektórych krajach, np. w Egipcie czy Brazylii, nasiona łubinu zostają poddane obróbce termicznej (dzięki czemu stają się jadalne), i są sprzedawane w słojach w zalewie solnej.
Łubin – kwiaty pełne zapachu
Jak kwitnie łubin? Kwiat ma nie tylko specyficzny, motylkowaty wygląd (typowy dla roślin bobowatych), ale także słodki i delikatnie korzenny zapach. Nie bez powodu jest więc lubiany przez pszczoły, które wręcz do niego lgną. Kwiaty zebrane w długie, przypominające świece kwiatostany cechują się naprawdę szeroką paletą barw. Ich płatki mogą być zarówno białe, różowe, niebieskie, czerwone, żółte, a nawet na czarnoniebieskie.
Łubiny kwitną wiosną, na przełomie maja i czerwca, utrzymując swój piękny wygląd przez całe lato, aż do września, kiedy to dolne części kwiatostanu żółkną i opadają. Na ich miejsce pojawiają się pokryte włosami strąki, które zawierają po kilkanaście nasion. Niekiedy zdarza się, że usunięte kwiatostany mogą jesienią zakwitnąć ponownie, jeśli tylko trafi się odpowiedni ciepły okres.
Niezależnie od odmiany, ścięte kwiaty łubinu włożone do wazonu, będą niezwykle atrakcyjną ozdobą każdego wnętrza.
Kwiaty łubinu zebrane w długie, przypominające świece kwiatostany. Fot. 123RF.com
Odmiany łubinu idealne do ogrodu
W Polsce, wśród popularnych ozdobnych odmian łubinu znaleźć można zarówno rośliny jednoroczne, jak i wieloletnie. W przydomowych ogrodach można najczęściej spotkać:
- Łubin trwały (Lupinus polyphyllus) – wieloletni łubin ozdobny o dalekim pochodzeniu. Dotarł do nas aż z Ameryki Północnej! Dorasta do 120 cm i dobrze rośnie na glebach lekko kwaśnych, piaszczystych, suchych i przepuszczalnych, ubogich w wapń. Lubi miejsca wyeksponowane na słońce. Charakteryzuje się jasnozielonymi liśćmi i różnokolorowymi odmianami (niektóre z nich mają nawet dwubarwne kwiaty). Wśród jego odmian można spotkać również odmiany karłowe, które doskonale sprawdzą się w donicach.
- Łubin drzewiasty (Lupinus arboreus) – w odróżnieniu od powyższych odmian, jest to krzew o wiecznie zielonych liściach, który może osiągać nawet 200 cm wysokości. Pochodzi z ciepłej Kalifornii, mimo to świetnie radzi sobie nawet w -12 st. C. Dobrze czuje się na stanowiskach słonecznych, w żyznej i przepuszczalnej ziemi. Zdobi ogrody nawet do 7 lat! Jego kwiatostany są dość okazałe – mają ok. 30 cm długości.
- Łubin ogrodowy (Lupinus hybrydus) – powstał w wyniku skrzyżowania łubinu trwałego z łubinem drzewiastym. Dorasta do 150 cm wysokości, a jego majestatyczne kwiaty (o 50 cm długości) pojawiają się w czerwcu i lipcu. Choć lubi gleby piaszczyste, jest dość wrażliwy na suszę i oraz wysokie temperatury.
Łubiny w ogrodzie – nie tylko do podziwiania
Obok odmian ozdobnych, Istnieją także odmiany użytkowe. Łubin posiada rozbudowane i głębokie systemy korzeniowe, które wraz z bakteriami brodawkowymi mogą dostarczać do ziemi azot. Łubin żółty, łubin wąskolistny oraz łubin biały stosowane są jako rośliny nawozowe. Doskonale sprawdzają się zwłaszcza jako materiał mulczowy pod drzewka owocowe. Jeśli chcesz wykorzystać je nie tylko jako ozdobę swojego ogrodu, pozwól im zakwitnąć i skoś, zanim dojrzeją nasiona. Skoszone zielone części możesz pozostawić do przemarznięcia i wykorzystać wiosną.
Przeczytaj również: Kiedy sadzić wrzosy, gdzie najlepiej rosną? Uprawa i pielęgnacja wrzosów
Łubin – uprawa
Uprawa łubinu nie wymaga na szczęście jakichś szczególnych zdolności ogrodniczych. Nasiona wysiewa się w drugiej połowie marca w rozstawie 20x20 cm. Końcem kwietnia lub początkiem maja należy wysadzić je do gruntu (podobnie jak sadzonki). Należy wybrać miejsce słoneczne, ewentualnie półcieniste. Dobrze, by podłoże było piaszczyste, przepuszczalne, lekko kwaśne lub obojętne.
Łubin – jak o niego dbać?
Początkowo najważniejszą czynnością pielęgnacyjną jest podlewanie. Obserwuj swoich podopiecznych, jak reagują na aktualne warunki i pilnuj, aby gleba zbytnio nie wyschła podczas długich okresów suszy. Jeśli masz wysoką odmianę, zapewnij jej podporę. Systematycznie usuwaj chwasty, najlepiej ręcznie. Kiedy tylko przekwitną kwiatostany, możesz pobudzić roślinę do ponownego kwitnienia poprzez ich regularne obcinanie. Gdy zapomnisz o ich przycięciu, powstaną nasiona, dzięki którym w kolejnym roku możesz spodziewać się nowych okazów na swojej rabacie.
Pamiętaj również o tym, że bylinowe gatunki łubinu powinny być odnawiane co 3-4 lata poprzez dzielenie bryły korzeniowej jesienią.
A co z nawożeniem? W zasadzie roślina ta nie wymaga dodatkowego wspomagania. Dzięki asymilacji azotu z powietrza doskonale poradzi sobie sama. Jeśli jednak chcesz zasilić łubin przy okazji towarzyszących mu roślin, wybierz nawóz organiczny.
Na co musisz uważać?
Choć łubin jest odporny na choroby, to błędy w pielęgnacji i uprawie mogą być przyczyną ich wystąpienia. Największym zagrożeniem dla łubinów w ogrodzie są:
- mszyce
- zgorzel siewek
- mączniak prawdziwy
- mączniak rzekomy
- antraknoza.
Część z nich, jak np. mączniak rzekomy i prawdziwy mogą przenosić się także na inne, sąsiadujące rośliny. Warto zatem jak najszybciej zareagować i opryskiwać zainfekowany łubin środkami ochrony roślin.
Co posadzić obok łubinu?
Obok łubinu bez problemu możesz posadzić byliny o różnych wymaganiach i różnym tempie wzrostu. Nie trzeba obawiać się ich ewentualnej konkurencji, jeśli dostosujesz do każdej z nich sposób nawożenia, spulchniania gleby i usuwania chwastów. Dobrze jako sąsiedztwo sprawdzą się też krzewy i drzewa. Łubin w ogrodzie świetnie prezentuje się sadzony w małych grupach, na dalszym planie rabaty, w towarzystwie np.:
- piwonii chińskiej,
- astra nowobelgijskiego,
- astra alpejskiego,
- złocienia wielkiego,
- krwawnika pospolitego,
- słoneczników,
- cynii,
- nasturcji.
Jeśli zależy ci na niebanalnym wyglądzie rabaty, rzuć w kąt klasykę, zapomnij o równych odległościach, tych samych odmianach i barwach. Baw się tworzoną mozaiką i kolorami, stopniuj rośliny nierównomiernie (ale zachowaj umiar!). Uzyskasz dzięki temu bardziej naturalny
i niepowtarzalny efekt.
Źródło: Deccoria.pl
Przeczytaj również:
Gdy rozkwita, trudno oderwać od niej wzrok. Sadzenie i uprawa lilii drzewiastej
Nawozy zielone do ogrodu. Najlepsze rośliny i przepisy na nawozy
Pyszne i zdrowe. Drogocenne właściwości gruszek na INTERIA.TV.