Roślina ta nazywana jest także dziką cykorią lub błękitnym podróżnikiem. Znana jest legenda o dziewczynie, która tak długo płakała za straconym ukochanym nad polnym kwiatem, aż jego płatki zabarwiły się błękitem jej oczu. Podobno tak kwiaty cykorii podróżnika zyskały swój błękitny kolor.
Charakterystyka wyglądu cykorii podróżnika
To roślina o wzniesionym pokroju i grubych, mięsistych korzeniach. Jej zielono-szare łodygi są dosyć cienkie, rozgałęzione. Ich dolna część jest szorstko owłosiona. Trudno jest je zerwać z uwagi na obecność włókien, które zwiększają wytrzymałość pędów.
Dolne liście dzikiej cykorii są zatokowo pierzastodzielne i układają się w rozetę tuż nad ziemią. Spodnia ich część jest owłosiona. Wyżej na pędach rosną niewielkie liście siedzące (bez ogonków) o lancetowatym kształcie i gładkich lub ząbkowanych brzegach.
Kiedy kwitnie błękitny podróżnik?
Kwiaty podróżnika rosną na szczytach pędów, a także w kątach łodyg bocznych oraz liści. Są one zebrane w gęste kwiatostany zwane koszyczkami. Środek każdego z nich wypełniają liczne kwiaty rurkowate. Kwiaty brzeżne są dłuższe, języczkowate. Otwierają się one pod wpływem światła między godziną 7 rano, a 12 w południe.
Owoce to odwrotnie jajowate niełupki. Mają one od 2 do 5 kantów i wieniec krótkich łusek. Cykoria jest owadopylna. Jej nasiona rozsiewa wiatr.
Cykoria podróżnik: uprawa i pielęgnacja
Roślina ta preferuje stanowiska słoneczne, ale może rosnąć również w cieniu. Gdy cykoria podróżnik znajduje się w żyznej, wilgotnej i przepuszczalnej glebie, jej kwiaty mają intensywne zabarwienie. Są one nieco bledsze, gdy posadzona jest w suchym, kamienistym podłożu.
Podróżnika nie trzeba podcinać ani nawozić. Zasiew z nasion warto przeprowadzić zaraz po ich zebraniu lub wczesną wiosną. Przesadzać można tylko młode siewki. Starsze okazy źle znoszą takie zabiegi.
Właściwości i zastosowanie dla cichorium intybus
Liście dzikiej cykorii zawierają duże ilości witaminy C, B oraz PP. Można dodawać je do różnych potraw, np. sałatek. Jej uprażony korzeń jest składnikiem kaw zbożowych. Wykazuje on działanie moczopędne i stymulujące pracę układu trawiennego. W celach leczniczych wykopuje się go jesienią. Pozostałe elementy rośliny można zebrać do suszenia w kwietniu.
Stanowisko: Półcieniste, słoneczne
Wilgotność: Podłoże umiarkowanie wilgotne
Roślina ozdobna z: Kwiaty
Podlewanie: Skąpe, średnie
Wysokość: 1-2m
Pokrój: Wyprostowany, wzniesiony
Termin kwitnienia: Lipiec, sierpień, wrzesień
Zimozielone: nie