Melon: wygląd i charakterystyka gatunku
Melon to warzywo spokrewnione z ogórkiem. Na dziko rośnie w Afryce oraz w subtropikalnej i tropikalnej Azji. Jako roślina uprawna świetnie radzi sobie również w cieplejszych krajach Europy.
W Polsce uprawia się go rzadko, co nie oznacza, że nie jest to możliwe. Najłatwiej przyjmuje się u nas odmiana Galia ze skórą pokrytą „siateczką”, Malaga, Seledyn i miodowa Oliwin, o żółtej, gładkiej skórce i lekko owalnym kształcie.
Warzywo osiąga długość 3 m i posiada długie pędy z wąsami czepnymi. Ma on też zielone, duże i płytko klapowate liście. Podczas kwitnienia pojawiają się żółte i białe kwiaty.
Melony dają duże, ciężkie, okrągłe i pachnące owoce z twardą skórką. Kształt i kolor są zależne od odmiany. Spotykane są melony o lekko wydłużonym kształcie oraz zupełnie okrągłe, gładkie i o skórce z żyłkami, w kolorach od kremowego i jasnozielonego przez żółty do ciemnopomarańczowego.
Wymagania i uprawa melona
Melon rośnie doskonale na stanowiskach słonecznych i półcienistych. Przyjmuje się najlepiej na glebach stale wilgotnych, próchniczych, żyznych i o odczynie 6,7-7 pH. Najszybciej rośnie w temperaturze 26-30 stopniach C. Przy 15 stopniach C jego wzrost znacznie wyhamowuje.
Warzywo potrzebuje dużo światła, a temperatura podłoża nie powinna spadać poniżej 24 stopni C. Niezależnie od odmiany nie przepada on za silnym wiatrem. Z tego względu najlepszym miejscem na uprawę melona będzie ogrzewana szklarnia lub foliowy tunel.
Nie należy uprawiać melonów na ziemi po innych warzywach z jego rodziny (ogórkach, cukinii czy dyni). Uprawa melona nie uda się też na ziemi ciężkiej i gliniastej. Melon wymaga ochrony przed szkodnikami oraz chorobami.
Melon: nawożenie i pielęgnacja
Stanowisko pod uprawę melona należy nawieźć wcześniej dobrze rozłożonym obornikiem. Wpłynie to pozytywnie na smak dojrzałego owocu. Około 2 tygodnie po posadzeniu melona należy zastosować nawóz fosforowy i potasowy, po 5-7 g na roślinę. Kolejną dawkę podać trzeba w fazie kwitnienia. W okresie wzrostu owoców należy zwiększyć dawkę potasu.
Jeśli na jednej roślinie pojawi się więcej niż sześć zawiązek owoców, warto usunąć nadmiar (przyciąć pędy). Na melonach lubią żerować mszyce, przędziorki oraz mączniaki, dlatego należy regularnie doglądać uprawy.
Zastosowanie melona
Melony różnią się od siebie smakiem i aromatem, ale większość odmian jest słodka i soczysta. Można je jeść zarówno na słodko, w sałatkach i deserach, jak i na słono, np. jako przystawkę z szynką parmeńską.
Mimo że melony zawierają dużo cukrów, są też niskokaloryczne. Mają w składzie dużo beta-karotenu, kwasu foliowego i pektyn oraz witamin z grupy B i minerałów (w tym żelaza, magnezu i potasu).
Choroby i szkodniki melona
Wśród szkodników atakujących uprawy melona wyróżnia się przędziorki i wciornastki. Sezonowo występują również mszyce. Lista chorób, które mogą zagrażać twoim roślinom, jest nieco dłuższa, tu atakują m.in.: mączniak prawdziwy i rzekomy, parch i nekrotyczna plamistość melona. Wirus wymieniony jako ostatni atakuje nie tylko melony, lecz także arbuzy i ogórki gruntowe, a charakterystyczne objawy, chlorotyczne plamy, w pierwszej kolejności obejmują młodsze liście roślin. Najlepszym wyborem są odmiany odporne na zakażenie.
Stanowisko: Słoneczne
Wilgotność: Podłoże umiarkowanie wilgotne
Roślina ozdobna z: Owoce
Podlewanie: Obfite
Wysokość: 2-3m
Pokrój: Wzniesiony
Termin kwitnienia: Maj, czerwiec
Zimozielone: -