Właściwości gatunku i ciekawe odmiany
Naturalnym środowiskiem puszkinii cebulicowatej są tereny Azji Mniejszej i Bliskiego Wschodu. Na szczęście ta urocza roślina z powodzeniem rośnie i zimuje również w Polsce.
Niewielka cebulka wytwarza wąskie liście oraz pędy z jasnymi kwiatami zebranymi w grona. Gatunek urzeka oryginalnymi błękitnymi prążkami na białych płatkach, natomiast dzwoneczkowate kwiaty odmiany „Alba” zachowują kolor czystej bieli. Kwitnienie odbywa się na przełomie marca i kwietnia, stanowiąc radosną oznakę nadejścia wiosny.
Puszkinia cebulicowata dorasta do 10–20 centymetrów wysokości, dlatego świetnie wygląda na frontach rabat lub skalniakach. Z powodzeniem możesz ją również uprawiać w doniczkach balkonowych. Roślina nie wymaga specjalistycznych zabiegów, a wytwarzany przez nią nektar stanowi pokarm dla wielu pożytecznych owadów.
Wymagania: stanowisko i ziemia dla puszkinii cebulicowatej
Najlepszym stanowiskiem dla puszkinii cebulicowatej jest miejsce ciepłe i słoneczne, choć radzi sobie też w lekkim półcieniu. Ziemia powinna być umiarkowanie wilgotna, dobrze przepuszczalna i próchnicza. Roślina preferuje zasadowe lub obojętne pH.
Uprawa i pielęgnacja puszkinii cebulicowatej
Uprawa puszkinii cebulicowatej jest prosta: cebulki należy posadzić we wrześniu na głębokości około pięciu centymetrów. Podlewanie jest niezbędne tylko w przypadku suszy w okresie wegetacji. Pielęgnacja ogranicza się do nawożenia kompostem i rozdzielania cebul co 3–4 lata.
Rozmnażanie puszkinii cebulicowatej
Puszkinia cebulicowata obficie wysieje się sama, jeżeli nie przytniesz jej po kwitnieniu. Innym sposobem rozmnażania jest podział cebul przybyszowych. Ten zabieg wykonuj raz na kilka lat.
Stanowisko: Półcieniste, słoneczne
Wilgotność: Podłoże umiarkowanie wilgotne
Roślina ozdobna z: Kwiaty
Podlewanie: Skąpe
Wysokość: Do 0,2m
Pokrój: Kępiasty, wzniesiony
Termin kwitnienia: Marzec, kwiecień
Zimozielone: nie