Nazwa naukowa tej wieloletniej rośliny pochodzi od włoskiego arystokraty Raimondo di Sangro — księcia Sansevero, który przywiózł ją z Afryki. Potoczne nazwy, czyli wężownica i język teściowej, nawiązują do wyglądu liści sansewierii.
Cechy charakterystyczne wyglądu sensewierii gwinejskiej
Roślina ta cechuje się powolnym tempem wzrostu i dużą łatwością w uprawie. Jej znakiem rozpoznawczym są ułożone w rozetę mięsiste, sztywne liście przypominające szable. Są one ciemnozielone z jaśniejszym obrzeżeniem i poprzecznym prążkowaniem.
Sansewieria tworzy grube kłącza i rozłogi. To w nich oraz w liściach gromadzi ona wodę i składniki odżywcze.
Gdy wężownica jest dobrze pielęgnowana, formuje małe, zielonkawo-białe kwiaty. Skupione są one w grono na szczycie łodygi. Kwitnienie u sansewierii gwinejskich uprawianych w donicach nie jest zbyt częste, a owoce mające postać jagód, nie formują się właściwie nigdy.
Sansewieria gwinejska: uprawa, pielęgnacja
Sansewieria lubi słońce, ale można ją również hodować na stanowiskach, gdzie jest go nieco mniej. Niedobór światła może co najwyżej sprawić, że zatrze się kontrast pomiędzy jaśniejszymi i ciemniejszymi tonami wybarwienia jej liści.
Temperatura powietrza w pomieszczeniu, w którym przetrzymywana jest wężownica, nie powinna być niższa, niż 14 st. C. Roślina ta nie lubi nadmiernej wilgoci oraz chłodu. W takich warunkach gniją jej korzenie i obumierają liście. Jest ona także bardziej podatna na choroby grzybowe.
Gleba dla wężownicy powinna być żyzna, lekka, przepuszczalna. Wskazana jest gruba warstwa drenażu w doniczce.
Sansewierię gwinejską należy podlewać dosyć oszczędnie. Sucha wierzchnia warstwa ziemi w doniczce stanowi sygnał, że potrzebuje ona nawodnienia. Ciemne plamy na liściach oznaczają zbyt mokre podłoże. Pod żadnym pozorem nie wolno wlewać wody do rozety liściowej.
Roślinę tę można nawozić od wiosny do jesieni nawozem z niską zawartością azotu przeznaczonym dla sukulentów lub roślin o zielonych liściach. Zaleca się uprawianie wężownicy w niewielkich doniczkach. Przesadzanie jej jest wskazane, dopiero gdy korzenie zaczną przerastać pojemnik.
Jak rozmnaża się weżownicę?
Wężownicę rozmnaża się poprzez podział kłączy w okresie wiosennym oraz sadzonki liściowe. W tym celu jej liście należy pociąć na kawałki o długości ok. 5 cm i umieścić w ziemi kompostowej wymieszanej z piaskiem. Koniecznie trzeba je wsadzać do podłoża zgodnie z ich biegunowością.
Stanowisko: Słoneczne
Wilgotność: Podłoże umiarkowanie wilgotne
Roślina ozdobna z: Liście
Podlewanie: Skąpe
Wysokość: 0,5m- 1m
Pokrój: Wzniesiony
Termin kwitnienia: -
Zimozielone: tak