Symphytum officinale: wygląd i występowanie
Bylina ta jest powszechnie spotykanym na terenie całego kraju gatunkiem. Żywokost porasta niemal całą Europę oraz Azję, z wyjątkiem miejsc wysuniętych zbytnio na północ lub południe. Kosztywał, bo tak nazywany był dawniej, jest znany przede wszystkim ze swoich ziołoleczniczych właściwości. Możemy się również spotkać z innym określeniem, a mianowicie – „żywy gnat”. Obydwie nazwy stanowią niemałą podpowiedź – ziele wykorzystywane było od lat w leczeniu urazów kostnych.
Wielkość żywokostu leczniczego waha się pomiędzy 30 cm a 150 cm. Strzelista łodyga cechuje się wieloma odgałęzieniami. Charakterystyczną cechą tej byliny są jej bardzo długie liście. Ulistnienie żywego gnata jest owłosione, szorstkie i spiczasto zakończone. Kwiaty żywokostu leczniczego przeważnie występują w kolorze fioletowym, rzadziej białym. Są one proporcjonalne do wielkości rośliny i bardzo dekoracyjne.
Żywokost lekarski: wymagania, stanowisko i uprawa w ogrodzie
Roślina ma wiele zalet, przede wszystkim jednak pełni dwie funkcje: ozdobną i leczniczą. Warto jednak pamiętać, że jeśli zależy nam na pozyskiwaniu surowca zielarskiego, musimy wybrać dla niej miejsce z dala od zanieczyszczeń.
Naturalnym środowiskiem żywokostu leczniczego są tereny o wysokiej wilgotności, takie jak okolice jezior, rzek i innych akwenów. W przypadku hodowli sztucznej należy więc zapewnić mu żyzną, stale mocno nawilżoną glebę. Idealnym stanowiskiem dla żywokostu będzie krawędź oczka wodnego.
Gatunek tolerancyjny wobec ilości promieni słonecznych – będzie zadowalająco rósł na stanowisku słonecznym, a także mniej lub bardziej zacienionym. Żywokost lekarski przyczynia się także do wspierania bioróżnorodności. To roślina miododajna i pastewna.
Specjalne przygotowana do zimy nie są konieczne, ponieważ żywokost lekarski jest rośliną mrozoodporną.
Dobroczynne działanie żywokostu lekarskiego
Lecznicze właściwości „żywego gnata” kryją się w korzeniu byliny. Zawarte w korzeniu żywokostu lekarskiego substancje od lat wchodzą w skład maści, nalewek, wyciągów oraz innych specyfików.
Stosowanie środków z żywokostem leczniczym pomaga między innymi przy:
- chorobach układu pokarmowego – ze względu na działanie regenerujące i powlekające błonę śluzową;
- przy stwierdzonych ubytkach kostnych – zawarte w korzeniu żywokostu związki pobudzają mnożenie się w organizmie leukocytów oraz mechanizmów immunologicznych.
Ciekawostka! W niektórych państwach Europy Zachodniej liście żywokostu lekarskiego zapieka lub smaży się w cieście naleśnikowym.
Stanowisko: Półcieniste, słoneczne
Wilgotność: Podłoże umiarkowanie wilgotne, podłoże wilgotne
Roślina ozdobna z: Kwiaty
Podlewanie: Umiarkowane
Wysokość: 0,5m- 1m
Pokrój: Kępiasty, wzniesiony
Termin kwitnienia: Maj, czerwiec, lipiec
Zimozielone: nie