Z tego artykułu dowiesz się:
Maranta – charakterystyka
Maranta to kwiat zaliczany do rodziny marantowatych (Marantaceae). Jest to tzw. rodzaj roślin jednoliściennych. Co ciekawe, na świecie istnieje aż 550 gatunków i 31 rodzajów tych maranty.
Naturalnym środowiskiem występowania maranty są przede wszystkim równikowe lasy tropikalne. Roślinę spotkać można praktycznie w całej Ameryce Południowej, a w szczególności w Brazylii, gdzie panuje klimat subtropikalny. Co ciekawe, właśnie tam można zaobserwować odmiany maranty, których kłącza są całkowicie jadalne – to np. maranta trzcinowa. Większość gatunków i odmian tej rośliny pełni jednak funkcję dekoracyjną, a niektóre z nich wykorzystuje się w rzemiośle (plecionkarstwie).
Rośliny z rodzaju Marantaceae są najczęściej bylinami lub kwiatami pnącymi, a także płożącymi się. Nie osiągają zbyt wysokich rozmiarów. Dojrzałe egzemplarze dorastają do ok. 1,5 m wysokości. W warunkach domowych maranta jest raczej krępą rośliną, której wysokość nie przekracza 40-50 cm wysokości.
Ważną częścią roślin są podziemne kłącza, w których gromadzą one wodę i inne składniki odżywcze zapewniające roślinom pokarm w trakcie trudniejszych warunków glebowych (np. w okresie przejściowej suszy). Pokrój rośliny można określić jako dość niski i płaski.
Liście maranty dziko rosnącej są owalne, kształtem przypominają elipsę. Z kolei ich barwa może się różnić w zależności od konkretnego gatunku oraz odmiany. To właśnie przez bardzo ozdobne liście, maranta stała się modną i dość popularną rośliną doniczkową hodowaną w domach. Na uwagę zasługuje odmiana maranty leuconeura – kerchoveana, która charakteryzuje się liśćmi o intensywnym zielonym kolorze i widocznych na nich czarnych plamkach. Erythroneura natomiast ma liście w kilku odcieniach zieleni, z mocno zarysowanymi, czerwonymi nerwami. Co istotne, w obu przypadkach liście tych roślin zwijają się na noc.
Maranta – uprawa
Maranty to bardzo dekoracyjne kwiaty doniczkowe. Aby móc w pełni cieszyć się ich nieprzeciętnym wyglądem, trzeba wiedzieć, jak je prawidłowo uprawiać.
Uprawa maranty nie należy do najprostszych zadań. Z racji tego, że kwiaty te pochodzą z krajów tropikalnych, mają też dość wysokie wymagania glebowe i środowiskowe. Najważniejsze, co możesz zrobić, to zapewnić roślinie dużą wilgotność zarówno powietrza, jak i podłoża, w którym rośnie. Maranty nie znoszą suszy. Gdy doskwiera im brak wilgoci, ich liście przesuszają się lub obumierają. Należy więc zadbać o stałe nawilżanie gleby, w której się znajdują. Jeśli w pomieszczeniu, w którym rośnie maranta powietrze jest zbyt suche, należy zraszać roślinę letnią wodą. Dobrym rozwiązaniem jest także postawienie w pobliżu rośliny nawilżacza powietrza.
Prawidłowe podlewanie maranty odbywa się od 2 do 3 razy w tygodniu. W tym celu należy używać miękkiej, lekko kwaśnej wody. Przed nawilżeniem rośliny powinno się sprawdzić wilgotność jej podłoża. Mimo tego, że kwiaty lubią być często podlewane, nie można ich przelewać. W przeciwnym razie domowe okazy mogą bardzo szybko zgnić.
Oprócz stałego dostępu do wody, należy zapewnić marancie stanowisko półcieniste, ale z niewielką ilością światła słonecznego. Nie powinno się wystawiać rośliny bezpośrednio na ostre i rażące słońce, ponieważ jej wrażliwe liście często ulegają poparzeniom. Ponadto mocne promienie słoneczne mogą powodować powstawanie na liściach nieestetycznych plam.
Maranta lubi ciepło. Jest też rośliną dość wrażliwą na zimno. Dlatego przez cały rok warto zadbać o to, aby temperatura pomieszczenia, w którym się znajduje, nie spadła poniżej 20°C.
W uprawie rośliny egzotycznej kluczową rolę odgrywa odpowiedni dobór ziemi. Maranta powinna więc rosnąć w podłożu żyznym, przepuszczalnym i próchniczym, najlepiej z dodatkiem torfu. Odczyn pH gleby musi być lekko kwaśny.
Maranta wymaga częstego podlewania i odpowiedniego nawożenia Fot. 123RF/PICSEL
Maranta – pielęgnacja i rozmnażanie
Oprócz częstego podlewania ważnym zabiegiem pielęgnacyjnym w prawidłowej uprawie maranty jest jej nawożenie. W okresie wzrostu rośliny zaleca się stosowanie płynnego nawozu przeznaczonego dla roślin doniczkowych. Zabieg należy powtarzać co ok. 2-3 tygodnie. Systematyczne nawożenie maranty preparatami rozcieńczonymi z wodą sprawia, że roślina ma pięknie przebarwione liście. Warto pamiętać, że kwiat ten jest dość wrażliwy na nadmierne zasolenie gleby, dlatego nie powinno się przesadzać z ilością nawozu.
W pielęgnacji maranty ważne jest także regularne usuwanie starych pędów i liści. Z racji tego, że należy ona do roślin płożących się, naturalnym jest, że ma tendencję do ogołacania się z liści. Zabieg podcinania pędów jest bardzo ważny, ponieważ pobudza wzrost nowych części rośliny. Prawidłowe przycinanie maranty niesie za sobą dodatkowe korzyści. Do rośliny matecznej można np. dosadzić obcięte i ukorzenione sadzonki, co będzie skutkowało jej zagęszczeniem.
Ponadto, ta niezwykła roślina tropikalna bardzo szybko się rozrasta, z tego względu, przynajmniej raz do roku wymaga odświeżenia. Przesadzanie maranty uzależnione jest także od jej wieku. Starsze okazy z natury rozwijają się wolniej, dlatego w takich przypadkach zabieg można wykonać co ok. 4 lata.
Rozmnażanie maranty odbywa się najczęściej poprzez podział bryły korzeniowej. Przed zabiegiem należy upewnić się, czy dana część rośliny ma ją dobrze rozbudowaną. To ważne, ponieważ nie można korzystać z tej metody rozmnażania w przypadku okazów, które charakteryzują się słabymi i dość drobnymi korzeniami. Takie egzemplarze będą zbyt słabe by przeżyć. Odpowiednio przygotowaną roślinę należy podzielić na kawałki i ukorzenić w wodzie lub bezpośrednio w podłożu. Nowe sadzonki najlepiej odstawić w ciemniejsze miejsce, dzięki temu delikatne okazy nie zostaną narażone na poparzenia słoneczne.
Maranta – najczęściej spotykane szkodniki i choroby
Bywa, że nawet dobrze zadbana roślina zapada na trudne do wyleczenia choroby. W przypadku maranty jest to zamieranie liści. Oznaki chorobowe to przede wszystkim żółknięcie wierzchołków liści oraz ich brązowienie. Przeważnie choroba ta dotyka rośliny, które zbyt długo stały na słońcu lub przez dłuższy czas nie zostały obficie podlane. U roślin z grupy Marantaceae równie często zauważalna jest chloroza liści. Ta choroba maranty objawia się utratą barwnika w liściach. Oprócz tego, że roślina żółknie, to także rośnie o wiele wolniej. W tym wypadku najczęstszą przyczyną choroby jest zasilenie jej zbyt dużą dawką nawozu. Problem można rozwiązać, oczyszczając korzenie maranty wodą.
Reasumując, maranta to przepiękna roślina doniczkowa. Jej odmiany ożywią wystrój każdego wnętrza. Warto jednak pamiętać o odpowiedniej pielęgnacji tego egzotycznego kwiatka. Dobrze zadbana maranta odwdzięczy się pięknie wybarwionymi liśćmi.
Przeczytaj również: Kurkuma jako kwiat doniczkowy: Uprawa i pielęgnacja
Redakcja Deccoria.pl