Spis treści:
Puszkinia – zwiastun wiosny
Puszkinia cebulicowata (Puschkinia scilloides), choć nie należy do grona najpopularniejszych roślin cebulowych, zdecydowanie zasługuje na miejsce w każdym ogrodzie. Jest to niewielka bylina należąca do rodziny szparagowatych, która pochodzi z gór Kaukazu. Osiąga około 20 cm wysokości. Z pojedynczej cebulki puszkinia wytwarza 2-3 liście – są one mięsiste, wąskie, rynienkowate i spiczasto zakończone o długości około 15 cm. Z pomiędzy liści wyrasta wzniesiony i nagi pęd kwiatostanowy. Na jego szczycie pojawiają się bardzo ładne, dzwoneczkowate kwiaty o średnicy 8-10 mm. Zebrane są one w luźne grona złożone z kilku lub kilkunastu sztuk. Można je porównać do kwiatostanów hiacyntów i nie ma co się temu dziwić, gdyż należą do tej samej rodziny.
Pojedyncze kwiaty puszkinii składają się z bladoniebieskich płatków, które są zdobione cienkim, podłużnym i niebieskim paskiem. W środku mają jasnożółte pylniki i słupek. Wyjątek stanowi odmiana ‘Alba’, która wyróżnia się śnieżnobiałymi kwiatami. Co więcej, można spotkać odmiany kwitnące na zielonkawo. Puszkinia to prawdziwy zwiastun wiosny, ponieważ jej kwiaty rozwijają się na przełomie marca i kwietnia. Po przekwitnieniu (w drugiej połowie maja) roślina przechodzi w stan letniego spoczynku, znikając z rabaty.
Kwiaty puszkinii mają delikatne niebieskie paski na środku każdego płatka. Fot.anozaru/123RF.com
Uprawa puszkinii
Puszkinia cebulicowata jest nie tylko niezwykle dekoracyjna, ale również stosunkowo łatwa w uprawie. Nie posiada specjalnych wymagań, a dodatkowo jest w pełni mrozoodporna, dlatego bez problemu poradzi sobie nawet w chłodniejszych regionach kraju. Po przekwitnięciu, gdy roślina przechodzi w stan spoczynku, zaleca się wykopać cebulki, ponieważ mogą zagniwać, szczególnie w okresie długotrwałych opadów. Robimy to w okresie od końca maja do lipca. Po wykopaniu cebulki puszkinii należy lekko przesuszyć, a następnie przechować do jesieni w ciepłym, suchym, przewiewnym i ciemnym miejscu o temperaturze około 20 st. C. Najlepiej ułożyć je w kartonowym pudełku lub ażurowym koszyku. Są też tacy, którzy nie wykopują cebulek puszkinii, a tylko pozostawiają je na tym samym miejscu przez 3-4 lata. Warto jednak wiedzieć, że dłuższa uprawa roślin na tym samym stanowisku sprawi, że będą one gorzej rosły i mniej obficie kwitły.
- Sadzenie
Cebulki puszkinii cebulicowatej wysadzamy do gruntu wczesną jesienią, we wrześniu lub październiku. Dzięki temu zdążą one zadomowić się w podłożu przed nadejściem mrozów. Przed sadzeniem dobrze jest też wzbogacić glebę kompostem. Przyjmuje się, że głębokość sadzenia powinna wynosić trzykrotność wysokości cebulek (zazwyczaj jest to 5-10 cm). Jeśli chodzi o rozstawę, odstępy między roślinami powinny wynosić 7-8 cm. Z racji tego, że puszkinie są roślinami mrozoodpornymi, nie wymagają zimowego okrycia. Mimo to wielu ogrodników zaleca okryć miejsce sadzenia warstwą kory, torfu czy słomy.
Przeczytaj również: Sadzenie cebulek kwiatowych do doniczek i skrzynek. Kiedy i jak to robić?
- Stanowisko i gleba
Pod uprawę puszkinii cebulicowatej warto przeznaczyć stanowiska słoneczne, ewentualnie półcieniste. Roślina ta wymaga gleby żyznej, przepuszczalnej, próchniczej i, co najważniejsze, dobrze zdrenowanej. W tym celu warto dodać do niej piasek lub żwir. Najlepszy odczyn gleby lekko zasadowy lub obojętny. Warto wiedzieć, że cebulki puszkinii są wrażliwe na ciężką, nieprzepuszczalną glebę, która może utrudniać im przezimowanie i wiosenne wschody.
Puszkinie cebulicowate są roślinami mrozoodpornymi. Fot.nahhan/123RF.com
- Podlewanie i nawożenie
Choć puszkinia cebulicowata jest rośliną mało wymagającą, należy zadbać o to, aby miała stale lekko wilgotną glebę. Ma to kluczowe znaczenie dla jej prawidłowego rozwoju i obfitego kwitnienia. Roślinę podlewamy regularnie, uważając jednak, aby jej nie przelać, gdyż nie toleruje stojącej wody (nadmiar wilgoci w podłożu może doprowadzić do gnicia cebulek). Ważne jest też, aby nie przesuszyć puszkinii. Dobrą praktyką jest ściółkowanie. Pomoże to zabezpieczyć glebę przed wysychaniem i zachwaszczaniem, a także dostarczyć roślinom niezbędne składniki odżywcze. W tym celu doskonale sprawdzi się kompost lub kora.
Wiosną warto też zastosować nawóz wieloskładnikowy o spowolnionym działaniu, co pobudzi rośliny do jeszcze lepszego rozwoju i kwitnienia. Jeśli nie zależy nam na nasionach, warto usunąć przekwitłe kwiatostany. Taka czynność pozwoli cebulom zgromadzić substancje odżywcze potrzebne do wzrostu i rozwoju.
- Rozmnażanie
Najlepszym sposobem na rozmnażanie puszkinii cebulicowatej jest podział cebul przybyszowych. Warto to zrobić przy okazji ich wiosennego wykopywania. Bardziej czasochłonną metodą na pozyskanie nowych roślin jest wysiew nasion. Wówczas na kwiaty trzeba będzie poczekać około 3 lat. Warto również wiedzieć, że puszkinia potrafi dawać obfity samosiew, ale potomstwo może nie zachować cech odmianowych rośliny matecznej.
- Choroby i szkodniki
Puszkinia jest odporna na choroby i szkodniki. Mimo to należy uważać na zgniliznę cebul, zwłaszcza w przypadku nadmiernego nawadniania.
Puszkinie można uprawiać zarówno w ogrodzie, jak i w doniczkach na balkonie czy tarasie. Fot.Argument/123RF.com
Gdzie sadzić puszkinie?
Puszkinie cebulicowate przepięknie wyglądają na rabatach, zwłaszcza w zestawieniu z innymi roślinami kwitnącymi wczesną wiosną. Należą do nich m.in. cebulice, śnieżniki, śnieżyczki, krokusy, pierwiosnki (pospolite i ząbkowane), szafirki, tulipany, narcyzy oraz kosaćce żyłkowane. Ponadto świetnie wyglądają jako obwódki wzdłuż ścieżek, kwietników i rabat. Warto jednak mieć na uwadze, że po przekwitnięciu dość szybko znikają i pozostawiają po sobie puste miejsca. Można je też sadzić miedzy krzewami liściastymi lub pod drzewami, a także na trawniku. Oprócz tego pięknie prezentują się posadzone na skalniakach. Puszkinie można także uprawiać w doniczkach lub pojemnikach na balkonach czy tarasach. Ich kwiaty nadają się też do cięcia. Należy jednak liczyć się z tym, że krótko zachowują świeżość (2-3 dni).
Źródło: deccoria.pl
Przeczytaj również:
Pokrywa rabaty błękitem i fioletem. Co zrobić, żeby żeniszek kwitł do przymrozków?
Rośliny na jesienny skalniak. 7 bezproblemowych gatunków, które są piękne w końcówce sezonu
Utrzymuje kwiaty aż do mocnych przymrozków. Ciekawe odmiany i uprawa aksamitki wąskolistnej